هنگامی که ستاره ای مانند خورشید ما متولد می شود ، می تواند چندین و چند میلیارد سال  تقریبا ً به طور یکسان و یکنواخت نور افشانی کند و سیاره های منظومه ی خود را از انرژی بهره مند سازد . به هر حال زمانی می رسد که دیگر ذخایر مواد سوختی در مرکز آن به انتها می رسد و چراغ عمرش خاموش می شود . خورشید می تواند نزدیک به 11 میلیارد سال مداوم نور افشانی کند ، که از این مدت حدود 5 میلیارد سال را پشت سر گذاشته است . وقتی که در هسته ی مرکزی این ستاره تمام هیدروژن به هیلیوم تبدیل شود ، هسته درهم می ریزد و همواره داغ تر می شود . به دور هسته ی مرکزی هنوز هیدروژن یافت می شود که آن نیز (( می سوزد )) و به هلیوم تبدیل می شود . مرکز خورشید همواره داغ تر و داغ تر  می شود . در نهایت بر اثر هم جوشی هسته ی دیگری هلیوم به کربن تبدیل می شود . بر اثر تمام این فرآیند ها در یک ستاره ی در حال پیر شدن ، فشار اضافی ایجاد می شود و خورشید به صورت یک غول سرخ متورم می شود . خورشید ما در پایان زندگی خود چنان بزرگ خواهد شد ، که ستاره های درونی یعنی عطارد و زهره را می بلعد و زمین را تا 1000 درجه سانتیگراد داغ می کند . در پایان ، خورشید درحال مرگ ، پوشش بیرونی خود را پس می زند و از خود می راند ؛ هسته ی خورشید باقی می ماند و به تدریج سرد می شود . ستارگان بزرگ مدارهای خارجی خود را با انفجاری عظیم از خود دور  می کنند ، که دانشمندان این پدیده را  (( انفجار سوپر نُوا ))    می نامند .            

برگرفته از کتاب چرا و چگونه ( مجموعه سوم )

بسیارى از متکلمان اشاعره و معتزله معتقدند که معجزه مخصوص پیامبران است و کس دیگرى نمى تواند آن را بیاورد ولى دانشمندان شیعه عقیده دارند که امامان معصوم هم مى توانند معجزه                                                       داشته باشند.                                                                                                                       
سید مرتضى مى گوید: عقیده اصحاب ما این است که معجزات به دست امامان(ع) هم ظاهر مى شود و گاهى ظهور معجزه به دست آنان لازم مى گردد و نیز ظهور معجزه به دست افراد صالح و بزرگان مؤمنین امکان دارد . مخالفان ما از سایر فرقه ها غیر از اصحاب حدیث عقیده دارند که معجزات تنها به دست پیامبران ظاهر مى شود . پیش از آنکه این بحث را توضیح بدهیم به این نکته اشاره مى کنیم که در اصطلاح متأخرین از علماى کلام به کارهاى خارق العاده اى که توسط اولیاى خدا و صالحان واقع مى شود، کرامت گفته مى شود نه معجزه ولى در کلام متقدمان از جمله در سخن سید مرتضى به آنها هم معجزه گفته شده است.                                                            
به هر حال عقیده شیعه این است که امامان معصوم نیز مانند پیامبران داراى معجزه بودند و ما تصور مى کنیم که اختلاف شیعه با دیگران در این مورد یک اختلاف مبنایى است و آن مربوط به مفهوم امامت مى شود. از نظر شیعه امامت منصبى چون نبوت و تالى تلو آن است و از جانب خدا تفویض مى شود و بنابراین همانگونه که نبوت احتیاج به اثبات دارد و یکى از راههاى اثبات آن معجزه است، امامت نیز به عنوان یک منصب الهى احتیاج به اثبات دارد و خداوند با اجراى معجزه به دست امام راستگویى او را تأیید مى کند. ولى فرقه هاى دیگر امامت را چنین معنا نمى کنند و آن را تنها نوعى ریاست بر مسلمانان مى دانند نه از جانب خدا بلکه از سوى مردم به آن شخص واگذار مى شود و اگر امامت این باشد، دیگر نیازى به معجزه و اثبات این ادعا وجود ندارد.

 نمازهای ابوالفضل خیلی طول می کشید ، به خصوص در قنوت عاشقانه از خدا آرزوهایش را طلب می کرد .

دعایی که همیشه در قنوت نمازش می گفت و عاجزانه از خدا تقاضا می کرد ، شهادت بود ؛

                            (( اللهم ارزقنا توفیق الشهاده فی سبیلک ))

شما می توانید برای رسیدن به اهدافتون این گونه عمل کنید؛

1- اهداف خود را روی کاغذ بنویسید .

2- اهداف خود را در غالبجملات مثبت بگنجانید .

3- برای اهداف خود ارزش قائل شوید .

4- هدف های واقع بینانه داشته باشید .

5- اهداف خود را تشریح کنید و به شرح جزییات بپردازید .

6- استراژی خود برای رسیدن به هر هدف را مشخص کنید.

7- برای همه هدف های خود مدت زمانی تعیین کنید .

علاقه ی قلبی نجات دهنده است.
پیشنهاد برای یاد گیری
سیرت شهیدان
ازدواج فرزندان آدم
ازدواج فرزندان آدم
[عناوین آرشیوشده]